-
Kategoria:
- Rozwijanie firmy
- >>>
- Prawo i podatki
Wynagrodzenie zasadnicze i uzupełniające
O ile osoby wykonujące wolne zawody, mogą działać same, o tyle zakłady usługowe czy produkcyjne musi wypełnić odpowiednia kadra. Ich właścicielom często trudno zdecydować się na konkretną formę zatrudnienia pracowników, a jeszcze trudniej określić zasady dotyczące wynagrodzenia. Dla tych, którzy wciąż zastanawiają się, na jakich warunkach przyjąć pracowników lub chcieliby zmienić sposób ich wynagradzania, piszemy o rodzajach świadczeń, dodatkach do wynagrodzenia oraz nagrodach pracowniczych. Wynagrodzenie obejmuje wszystkie składniki z tytułu zatrudnienia określonego pracownika, a nie, jak niektórzy uważają, wyłącznie wynagrodzenie zasadnicze. Stanowi ono wartość majątkową jest formą odpłatności za pracę.
Składniki wynagrodzenia, z punktu widzenia Kodeksu Pracy oraz pokrewnych regulacji, można podzielić w następujący sposób:
1. Wynagrodzenie podstawowe (zasadnicze),
2. Dodatki i świadczenia obligatoryjne,
§ Dodatki:
- za warunki pracy,
- za czas pracy,
- dodatek za wykonywanie określonych funkcji.
§ Świadczenia:
- świadczenia za czas niezdolności do pracy,
- odprawa rentowa,
- odprawa emerytalna
- diety,
- wypłaty gwarancyjne,
- świadczenia odszkodowawcze.
3. Nagrody i wyróżnienia.
Pojęcie płacy zasadniczej zostało zdefiniowane w Kodeksie Pracy w art. 78 § 2 W celu określenia wynagrodzenia za pracę ustala się, w trybie przewidzianym w art. 771 - 773, wysokość oraz zasady przyznawania pracownikom stawek wynagrodzenia za pracę określonego rodzaju lub na określonym stanowisku. Wynagrodzenie zasadnicze jest podstawowym i koniecznym składnikiem wynagrodzenia. W jego skład wchodzą zagwarantowane, stałe składniki, które są wypłacana co miesiąc, bez względu na wyniki przedsiębiorstwa lub ocenę zatrudnionych osób. Może ono również występować samodzielnie. Wówczas stanowi jedyny, obligatoryjny składnik wynagrodzenia.
Płaca podstawowa stanowi największą część zarobków polskiego pracownika. Można ją porównać do magnesu, którego najważniejszą funkcją jest przyciągnięcie do firmy wykwalifikowanych osób i utrzymanie ich w przedsiębiorstwie. Wynagrodzenie zasadnicze stanowi często podstawę obliczenia wysokości innych świadczeń i dodatków przysługujących pracownikowi z tytułu zatrudnienia. Składniki te mogą być wliczane do podstawy obliczania innych świadczeń i dodatków.
Dodatki i świadczenia obligatoryjne ustawodawca określił w cytowanym wcześniej art. 78 § 2 Kodeksu, zaraz po ustaleniu wynagrodzenia zasadniczego: W celu określenia wynagrodzenia za pracę ustala się także inne (dodatkowe) składniki wynagrodzenia, jeżeli zostały one przewidziane z tytułu wykonywania określonej pracy. Co do zasady, dodatki i świadczenia przyznaje się w tych przypadkach, gdy wynagrodzenie zasadnicze nie odzwierciedla w pełni wysiłku oraz warunków pracy. W szczególności celem dodatków do płac jest odzwierciedlenie:
- wkładu pracownika włożonego w wykonanie powierzonego zadania,
- uzyskanych szczególnie wysokich kwalifikacji,
- odpowiedzialność,
- pracę w określonych warunkach.
Do dodatków do płacy zasadniczej kwalifikują się wynagrodzenia związane z czasem pracy, ze szkodliwymi warunkami pracy, z długoletnim zatrudnieniem, z realizacją funkcji kierowniczych oraz deputaty. Rodzaj oraz liczba dodatków jest uzależniona od branży. Wysokość dodatków jest określana procentowo lub kwotowo, a liczona od podstawy obliczeniowej, którą jest płaca zasadnicza. Do najczęściej stosowanych dodatków należą: dodatek stażowy, nagroda jubileuszowa, dodatek funkcyjny oraz deputaty.
Ustawodawca określił też dopuszczalny czas świadczenia pracy przez pracownika. Jego przekroczenie powinno być rekompensowane w postaci tzw. dodatku za czas pracy. Z Kodeksu Pracy wynika, że pracownikowi przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za pracę:
§ w nocy - zgodnie z art. 137 § 2 k.p. "Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia".
§ za godziny nadliczbowe (art. 134 k.p.) - Wysokość wynagrodzenia dodatkowego za godziny nadliczbowe wynosić powinna 50% wynagrodzenia za pracę w dwóch pierwszych godzinach nadliczbowych na dobę oraz 100% wynagrodzenia - za pracę w dalszych godzinach nadliczbowych, a także w niedziele oraz święta.
Wynagrodzenie, jakie otrzymuje pracownik w systemie akordowym powinno odzwierciedlać nie tylko ilość świadczonej przez niego pracy, ale również jej jakość (gwarancja jakości dla pracodawcy określona została w art. 82 k.p.). Wynagrodzenie w systemie akordowym obliczane jest według stawki odpowiadającej danej kategorii, w zależności od ilości i jakości pracy wykonanej w jednostce czasu.
wróć do kategorii...
Autor: Gracjan Czak
Składniki wynagrodzenia, z punktu widzenia Kodeksu Pracy oraz pokrewnych regulacji, można podzielić w następujący sposób:
1. Wynagrodzenie podstawowe (zasadnicze),
2. Dodatki i świadczenia obligatoryjne,
§ Dodatki:
- za warunki pracy,
- za czas pracy,
- dodatek za wykonywanie określonych funkcji.
§ Świadczenia:
- świadczenia za czas niezdolności do pracy,
- odprawa rentowa,
- odprawa emerytalna
- diety,
- wypłaty gwarancyjne,
- świadczenia odszkodowawcze.
3. Nagrody i wyróżnienia.
Pojęcie płacy zasadniczej zostało zdefiniowane w Kodeksie Pracy w art. 78 § 2 W celu określenia wynagrodzenia za pracę ustala się, w trybie przewidzianym w art. 771 - 773, wysokość oraz zasady przyznawania pracownikom stawek wynagrodzenia za pracę określonego rodzaju lub na określonym stanowisku. Wynagrodzenie zasadnicze jest podstawowym i koniecznym składnikiem wynagrodzenia. W jego skład wchodzą zagwarantowane, stałe składniki, które są wypłacana co miesiąc, bez względu na wyniki przedsiębiorstwa lub ocenę zatrudnionych osób. Może ono również występować samodzielnie. Wówczas stanowi jedyny, obligatoryjny składnik wynagrodzenia.
Płaca podstawowa stanowi największą część zarobków polskiego pracownika. Można ją porównać do magnesu, którego najważniejszą funkcją jest przyciągnięcie do firmy wykwalifikowanych osób i utrzymanie ich w przedsiębiorstwie. Wynagrodzenie zasadnicze stanowi często podstawę obliczenia wysokości innych świadczeń i dodatków przysługujących pracownikowi z tytułu zatrudnienia. Składniki te mogą być wliczane do podstawy obliczania innych świadczeń i dodatków.
Dodatki i świadczenia obligatoryjne ustawodawca określił w cytowanym wcześniej art. 78 § 2 Kodeksu, zaraz po ustaleniu wynagrodzenia zasadniczego: W celu określenia wynagrodzenia za pracę ustala się także inne (dodatkowe) składniki wynagrodzenia, jeżeli zostały one przewidziane z tytułu wykonywania określonej pracy. Co do zasady, dodatki i świadczenia przyznaje się w tych przypadkach, gdy wynagrodzenie zasadnicze nie odzwierciedla w pełni wysiłku oraz warunków pracy. W szczególności celem dodatków do płac jest odzwierciedlenie:
- wkładu pracownika włożonego w wykonanie powierzonego zadania,
- uzyskanych szczególnie wysokich kwalifikacji,
- odpowiedzialność,
- pracę w określonych warunkach.
Do dodatków do płacy zasadniczej kwalifikują się wynagrodzenia związane z czasem pracy, ze szkodliwymi warunkami pracy, z długoletnim zatrudnieniem, z realizacją funkcji kierowniczych oraz deputaty. Rodzaj oraz liczba dodatków jest uzależniona od branży. Wysokość dodatków jest określana procentowo lub kwotowo, a liczona od podstawy obliczeniowej, którą jest płaca zasadnicza. Do najczęściej stosowanych dodatków należą: dodatek stażowy, nagroda jubileuszowa, dodatek funkcyjny oraz deputaty.
Ustawodawca określił też dopuszczalny czas świadczenia pracy przez pracownika. Jego przekroczenie powinno być rekompensowane w postaci tzw. dodatku za czas pracy. Z Kodeksu Pracy wynika, że pracownikowi przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za pracę:
§ w nocy - zgodnie z art. 137 § 2 k.p. "Pracownikowi wykonującemu pracę w porze nocnej przysługuje dodatkowe wynagrodzenie za każdą godzinę pracy w porze nocnej w wysokości 20% stawki godzinowej wynikającej z najniższego wynagrodzenia".
§ za godziny nadliczbowe (art. 134 k.p.) - Wysokość wynagrodzenia dodatkowego za godziny nadliczbowe wynosić powinna 50% wynagrodzenia za pracę w dwóch pierwszych godzinach nadliczbowych na dobę oraz 100% wynagrodzenia - za pracę w dalszych godzinach nadliczbowych, a także w niedziele oraz święta.
Wynagrodzenie, jakie otrzymuje pracownik w systemie akordowym powinno odzwierciedlać nie tylko ilość świadczonej przez niego pracy, ale również jej jakość (gwarancja jakości dla pracodawcy określona została w art. 82 k.p.). Wynagrodzenie w systemie akordowym obliczane jest według stawki odpowiadającej danej kategorii, w zależności od ilości i jakości pracy wykonanej w jednostce czasu.
W razie pytań prosimy o kontakt:
Tel: 793 024 625
E-mail: doradca@budujemyfirme.pl
Tel: 793 024 625
E-mail: doradca@budujemyfirme.pl
Oferujemy usługi w zakresie:
Nasze e-booki:
Dotacje dla firm: Małopolskie
Dotacje unijne w ramach Regionalnych Programów Operacyjnych Dotacje unijne dla polskich przedsiębiorców przewidziane na lata 2007 – 2013 będzie się odbywało zgodnie z zasadami regionalnej po
Czytaj więcej...
Aby dodać komentarz musisz się zalogować.