• Strona główna
• Zakładanie firmy
• Rozwijanie firmy
• Inwestycje
• Szkolenia
• Baza wiedzy
• Nasze usługi
• Kontakt

• Kategoria:

• Rozwijanie firmy
• >>>
• Prawo i podatki

Jak rozliczyć się z fiskusem?

     Osoby fizyczne rozliczają się z fiskusem na podstawie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych z dnia 26 lipca 1991 roku. Rozliczając się na zasadach ogólnych według wspomnianej ustawy, trzeba obliczyć dochód przedsiębiorstwa, a to wymaga prowadzenia rachunkowości podatkowej. Właścicielom małych firm ustawodawca ułatwił sprawę wprowadzając uproszczone formy opodatkowania, takie jak tzw. ryczałt od przedmiotów ewidencjonowanych czy karta podatkowa. Taki zabieg pozwala przedsiębiorcom na ograniczenie formalności do minimum i ułatwia prowadzenie firmy, zwłaszcza na początku jej istnienia.

    W ryczałcie podatkowym wysokość podatku jest znana przedsiębiorcy z góry, dlatego może być brana pod uwagę już na etapie tworzenia biznes planu i analizowania opłacalności działalności. Ta forma rozliczeń ma swą podstawę prawną w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne z dnia 20 listopada 1998 roku. Nazwa jest jednak myląca, albowiem nie mamy w tym przypadku do czynienia z opodatkowaniem zryczałtowanym, a jedynie z uproszczonym. Uproszczenie polega na przyjęciu jako podstawy opodatkowania przychodu, a nie jak ma to miejsce przy obliczaniu podatku na zasadach ogólnych, dochodu. Założeniem tej formy opodatkowania jest uzyskanie takiego obciążenia dochodu, jaki wystąpiłby, gdyby przedsiębiorca gospodarował w przeciętnych warunkach i był opodatkowany na zasadach ogólnych.

    Opodatkowanie w tej formie obejmuje wybrane grupy osób fizycznych. Z uproszczeń mogą skorzystać czerpiący przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, w tym także z działalności prowadzonej w formie spółki cywilnej lub jawnej. W tej formie są opodatkowane także przychody osób fizycznych z tytułu najmu, dzierżawy itp. Przedsiębiorcy mogą skorzystać z uproszczeń tylko w przypadku, gdy w roku poprzedzającym rok podatkowy uzyskali z samodzielnie prowadzonej działalności przychody nieprzekraczające 250 tysięcy euro lub prowadzili działalność w formie spółki, a suma przychodów wspólników nie przekroczyła wymienionej kwoty. Do tej formy rozliczenia uprawnieni są także Ci, którzy rozpoczęli działalność w roku podatkowym i nie korzystają z karty podatkowej. Są jednak grupy osób, które nie mogą skorzystać z ryczałtu ewidencjonowanego, ponieważ opłacają podatek w formie karty podatkowej lub korzystają z okresowych zwolnień od podatku dochodowego. Ryczałt nie obejmuje także osób, które prowadzą działalność w formie aptek, biur pożyczających pod zastaw, biur skupujących dewizy, a także wykonują wolne zawody lub świadczą usługi prawnicze, architektoniczne, detektywistyczne itp.

    Wszyscy Ci, którzy chcą wybrać sposób opodatkowania w formie ryczałtu ewidencjonowanego, muszą zgłosić swój wybór naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie do 20 stycznia roku podatkowego lub do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia działalności, jeżeli rozpoczynają ją w ciągu roku. W przypadku tej formy opodatkowania stawka podatku jest uzależniona od rodzaju prowadzonej działalności i może wynosić 20%, 17%, 8,5%, 5,5% lub 3% przychodu. Od należności dla fiskusa przedsiębiorcy nie odliczają kosztów uzyskania przychodu. Można natomiast obniżyć podatek w tej formie o składki na ZUS. Podatnicy, którzy decydują się na omawianą formę rozliczenia, są obowiązani obliczyć ryczałt za każdy miesiąc i wpłacić go w terminie do 20 następnego miesiąca. Istnieje również udogodnienie dla przedsiębiorców, którzy nie osiągnęli w poprzednim roku przychodu wyższego niż 25 000 euro w postaci możliwości rozliczeń kwartalnych. Jeśli podatnik utraci walory, które decydują o dostępności dla niego tej formy rozliczeń, jest zobowiązany, od dnia ich utraty, do zaprowadzenia ksiąg i opłacania podatku dochodowego na zasadach ogólnych.

    Druga z możliwości uproszczenia sobie kłopotliwych rozliczeń z Urzędem to karta podatkowa. Mogą ją wybrać osoby, które prowadzą działalność określoną we wskazanej wcześniej ustawie, na warunkach określonych w odpowiednich załącznikach do tego aktu. Przedsiębiorcy, którzy korzystają z karty, nie muszą prowadzić ksiąg, składać zeznań podatkowych, deklaracji o osiągniętych dochodach, ani uiszczać zaliczek. Są oni jednak zobowiązani do przechowywania przez pięć kolejnych lat kopii faktur i rachunków, a także okazywania ich na żądanie klienta. Aby wybrać tę formę opodatkowania, należy złożyć wniosek o zastosowanie tego rodzaju rozliczenia wraz ze zgłoszeniem rodzaju prowadzonej działalności. Ponadto uproszczeniu podlegają wyłącznie Ci przedsiębiorcy, którzy nie korzystają z usług zewnętrznych przedsiębiorstw i zakładów, a także osób niezatrudnionych u nich na umowę o pracę.

    Podatnicy na podstawie karty nie mogą również prowadzić innej pozarolniczej działalności poza opodatkowaną tą formą. To jednak nie koniec ograniczeń w dostępie do tej, jakże dogodnej, formy rozliczenia. Kolejnymi warunkami do korzystania z niej są: fakt, aby małżonek podatnika nie prowadził działalności w tym samym zakresie, a także, aby sam podatnik nie wytwarzał tzw. wyrobów akcyzowych. Stawki podatku zostały określone kwotowo za okres miesięczny w tabeli umieszczonej w ustawie. Zależą one od rodzaju prowadzonej działalności, liczby zatrudnianych pracowników, wielkości miejscowości, w której działa przedsiębiorca oraz warunków szczególnych. Dla opłacających podatek w tej formie wprowadzono także zniżki. Mowa tu o 20% zniżce dla seniorów, którzy ukończyli 60 lat. Ponadto istnieje możliwość zmiany stawek, które mogłyby być z uzasadnionych przyczyn nieodpowiednie dla konkretnego podatnika, na jego wniosek lub z urzędu, nie więcej jednak niż o 50%. Wyróżnieni zostali także ci przedsiębiorcy, którzy równolegle pracują na umowę o pracę w pełnym wymiarze godzin i nie zatrudniają pracowników. Mogą oni liczyć na 80% obniżenie stawki zamieszczonej w ustawowej tabeli.

    Podatnicy rozliczający się na podstawie karty uiszczają podatek wynikający z decyzji organu podatkowego, obniżając go o składkę na powszechne ubezpieczenie zdrowotne do siódmego dnia każdego miesiąca. W przypadku utraty warunków do rozliczenia w tej formie są oni zobowiązani do zaprowadzenia ewidencji i płacenia ryczałtu od przychodów ewidencjonowanych lub rozpoczęcia rozliczania się na zasadach ogólnych.